Karli Yollara Düstük...

Annem ve babam geldi ,yalnizlik bitti.Ama bendeki yorgunluk bitmek bilmiyor.Belkide bende kronik tembellik var diye düsünmeye basladim.Bugünlerde kendime cok cok kizmakla mesgulum her firsatta.Kendimle kalacak firsat bulunca didikleyip duruyorum su annelik hallerimi.

Serra kocaman bir kiz oldu sanki.O kadar tatliki.Ben yazmayi beceremedim ama kötü bir anne ve blogger olarak Serra 9. ayinda yürümeye basladi.Cocugum yürüdü ve rahata kavustu sanki.Tavuk gibi dönüp duruyor iki aydir ortalikda.Tabi arada durup durup evdeki cöpleri agzina atmaya devam.Simdi 11 aylik ve hiz calismalari yapiyor saniyorum yakinda kosar.Dolapdan tabaklari alip alip kacarken o kadar hizli hareket ediyorki ben pesinde kosar haldeyim genellikle.Ama hala siskoyum.Üzerime yapisip kalan 6 kilo birtürlü gitmek bilmiyor.Aslinda biraz hareket ve birazda aburcuburu kessem gidecek ama yapamiyorum iste.Cikolatasiz ,keksiz, pastasiz bir hayat düsünemiyorum ben.Öncedende böyleydi ama hic kilo sorunum yoktu simdiyse göbegim bana yol gösterir halde neredeyse.Off offf üstelik ben hic düzenli spor yapamam ki.Daha dogrusu ben hayatta hicbirseyi düzenli ve sürekli yapamadim ki simdiye kadar.Zaten bunu bir basarabilsem hersey yoluna girecek.Ah bu ben ne cekilmezim ,ne uyuzum ,ne sIkIciyim.