5.Ay


Minik kuzum ve kuzusu ...Devami kuzu uyuyunca ya da büyüyünce.

Ve devam ediyoruz.

Serrayla günler herzamankinden daha hizli tükeniyor galiba.Artik saate baktikca daha cok sasirirken buluyorum kendimi.Genellikle bu durumlarda kabaca yuh diyor ve birkez daha halledemedigim isler icin hayiflaniyorum.Buarada Serra miyk miyk rahat durmadigi icin teselliye falan gerek kalmadan bunlarin hepsini unutuyorum.Bu Serra da her derde deva canimm.

Serra yarin tam 5 aylik olucak. Sadece 5 ay ama bana cok daha uzun geliyor.Günler hep birbirinin ayni eylemlerle dolu ama Serranin her hareketi bugünleri rutin olmaktan kurtariyor.Sabah uyanip yatakta pitir pitir dönerken annecini uyandiriyor ve sonra yüzünde kocaman sevincli bir gülümsemeyle o günü yasamaya deger yapiyor.Onu cok seviyorum demek elbette yetmiyor icime cekip cekip kokusunu orda saklamak istiyorum.Bu kisim cok uzun sürecegi ve ne söylesem az kalacagi icin kisa kesiyorum.Vakit dar, kafam karisik, zaman hizli.

ve Serra tekrar beni cagiriyor...Bu yazi bitemeyen bir yazi oldu en iyisi zorlamamak, vakit bulunca yazmak.