31 Temmuz 2012 Salı

Bizim evin halleri ve nerelerde oldugumun kisa özeti...


4 yorum:

Selen dedi ki...

Oyyy, yerdeki poğaça tam yemelik olmuş :D

Demet dedi ki...

Hikayeni ta en başından okudum. Komşuluğa başlamanın benim için olmazsa olmazıdır. Aynı senin gibi geçen günlerim oldu. Bazı yazılarını okurken tıpkı senin yazarken yaptığın gibi ağladım. Biliyorum yabancı bir ülkede yaşamak çok zor. Yalnız olmak çok daha zor. Ama gittikçe alışıyorsun, alışmışsın belli, bu güzel. Ben 1,5 yıl sonra eşimi ikna ettim, tası tarağı toplayıp döndük İstanbul'a. Bir merhaba diyeyim dedim,sevgiler :)

Anne ve Bebisi dedi ki...

oyyyy nasil tatli bir kuzuu masallah :)) hayirli olsun, cok sevindim :))

Secil Y. dedi ki...

selencim,
benim pogocam cok uzaklarda artik sen kendi pogocani yiyeceksin insallah:) mesafeleri asip görüsebilirsek birgün kuzularla birbirimize de ikram ederiz ya da ben ikram beklemem direk yerim:))

Demet,
hosgeldin diyorum biraz gec de olsa.Yabanci ülkeye de yalnizliga da alistim artik sanirim.iki kücük kuzu insani heryere alistirir, her yalnizligi kalabaliklastirir diye düsünüyorum artik:)Tesekkür ederim hem ziyaretin hem de ictenligin icin...

Esraaa,
günlerdir hep seni düsünüyordum sabah yorumunu görünce ne cok sevindim bilemezsin.Cok cok tesekkür ederim canim senin kuzu da cok cok tatli sik sik ugrayip sayfana seviyoruz biz sizi.bilmiyorum yorumlarimi okuyabildin mi hic cünki genelde senin sayfana yorum birakirken sorun oluyor bende.
SEVGILER ...