3 Kasım 2008 Pazartesi



Gün bitiyor diye seviniyorum ,hala Pazar günleriyle barisamadim.Günün son saatine misler gibi kokan ,tamamen ev ve el yapimi mayali ispanakli börek sigdirdik Ilkerle, belki bu sayede biraz icerigi doldu günün yoksa gerisi tembellik doluydu.Buarada ispanaklar bahceden degildi zaten bizim bahcemiz yok,e peynirde evde yapilmadi zaten bizim süt veren koyun inek keci gibi hayvanciklarimizda yok.Bitanecik kücük mini mini danamiz var ,o da süt vermez süt alir anne inekden.Yazdikca gercekler ortaya cikiyor evet evde bir inek var ,itiraf ediyorum iste benim o ben.

Yazmak benim gibi kafasi dolu olunca calismayan insanciklar icin ne kadar zor.Oysa sadece Serrayi emzirirken yazmayi düsündüklerimi yazsam kitap falan olabilir söyle üc bes cilt ve tabii ki sacmasapan.Galiba ben yapacak isleri düsünmekden hicbirsey yapamayan biriyim.Ve ayni zamanda kendime fena halde kizgin.Kendimi dövesim var ,icimde ancak böyle agiz burun kirip gecirdikten sonra sakince bir kösede mir mir söylenip aglarsa rahatlayabilecegini umdugum bir öfkeli duygu var.Icime cok yaklasmayalim simdi bu saatte ,orda her dem bir miktar karmasa var.Biktim ulen bu kendimden.

Serra büyüyüyor,ben bu hiz karsisinda telasa kapiliyorum.
Artik dislerimiz var,bir hafta önce o tatli agzinda iki kucuk inci tanesi pirildamaya basladi Serranin.Hala minicikler ama her gecen gün parmagimi daha keskin isiriyorlar.Birkac huy degisikligi ve uyku düzeni bozukluguyla atlattik ilk dis cikarmanin zorlu günlerini.Daha bir anneci oldu Serra bu sürecde,bir dakika bensiz olmak istemiyor.Bir is yapmaya kalsam pacalarimda dolayisiyla evde zaten olamayan düzen artik arada bir bile görünmüyor.Silkelenmeli ve bir devrim yapmaliyim biliyorum ama bunu planlammaya bile enerjim kalmiyor cogu zaman.Tek basina bir kücük yavruyu büyütmek ne kadar da zormus.Aslinda uzun uzun anlatip icimi dökmek istiyorum bu bos sayfalara ama olmuyor iste.Hem öyle cok sikayetci bir anne olmak istemiyorum ben.Ama itiraf etmeliyim ki bu kücük iki disli canavar beni zorladikca zorluyor.

Hersey bir yana dünyanin bütün boktan yanlarini bugulu bir fotograf gibi yumusatiyor Serra ,büyüdükce bunu daha cok hissediyorum.O kadar sevgi dolu o kadar masumki onunla tutunuyorum ben hayatin hic bilmedigim dallarindan hayata.

Hiç yorum yok: