bir dost gidince,acısı kalınca...
''kime anlatsam anlar beni şimdi
kim tanır kokumdan
gülüşümle kim ısınır
kim sarar beni-bıraktığın yerden-
kimsem yok
sen yoksan .
kimse tanımaz benim cumhuriyetimi şimdi
kimse bilmez haritada ki yerimi.
hangi denizin kıyısındayım
hangi dağ yükselir içimden
hangi nehir akar gözümden
hangi yalnızlığa komşuyum
toprağımdaki tohum kimden hatıra
hangi rüzgarda yarıldı göğsüm
kim bilecek ?
sen yoksun
tesellim yok.''
arzu.seni çok özledim.herşey birikiyor sen yokken.iyileştiremiyorum ki ben sensiz bu olanları,başıma gelenleri,başıma getirdiklerimi.sen olsan sen olsan sen olsan gittiğinden beri hep bunu düşünüyorum.sen olsan,buna çok ihtiyacım var.artık her zamankinden daha çok.
1 yorum:
Canım ben yazı dilinden çok uzak kalan belki de olan bir insanım.. istediklerimi söylemek için yeterli olamıyor elim.. kelimeler pek eğreti.. Canım ben de seni çok sevdim hem de çoook
Derinlerimde hep seninle konuşmaya devam ediyorum. Sensiz daha sık aciz kalıyorum.. Sanki bir çocuğun koca bir kalabalığın arasında kalması kadar öksüz sensiz hayat..
canım ben yine biraraya geleceğimize inanmak istiyorum.. lütfen öyle olsun.. Canım biraz yıkık dökük döndüm buraya ve sen yoktun.. pek evden çıkmıyorum.. meğer koca istanbul en çok da sen demekmiş benim için.. dışarı çıkmak keyifli değil.. Çünkü dilimi kimse anlamıyor.. diyorum ki kır dizini otur evinde
biliyorum kavuşacağız sen hem nasıl büyürütsün çocuğunu ayrı gayrı olmaz öyle.. bu evlilik olayı bizi bozdu seçilim.. accık gez dolaş sonra gel kavuşalım..öptüm annem canım bitanem senin deyiminle aşkıım
Yorum Gönder